در این تحقیق تاثیر بکارگیری نانوکره ها و نانومیله های Cu2O بر روی پوشش Cu2O که به ترتیب به روش ترسیب الکتروشیمیایی و اکسیداسیون حرارتی فراهم شده است، بررسی شده است. سطح لایه Cu2O با بکارگیری نانوساختارهای این اکسید اصلاح شده است، نانومیلههای اکسید مس با استفاده از روش اکسیداسیون آندی در محیط قلیایی از سطح فلز مس صیقل یافته، ساخته میشوند. این ساختارهای با طول متوسط 150 نانومتر، برای دستیابی به فاز خالص Cu2O در فرآیند حرارت دهی در دمای 700oC در محیط آرگون قرار میگیرند. ساختار ناهمگون توده ای دوم از لایه نشانی چرخشی نانوکره های تجاری شده به ابعاد 350 نانومتر بر روی لایه توده ای Cu2O به روش ترسیب الکتروشیمیایی، فراهم شد. منحنی چگالی جریان-ولتاژ در آنالیز فتوالکتروشیمیایی، از هر دو ساختار ناهمگون بر پایه ی نانومیله ها و نانوکره ها در حالت بهینه خود به ترتیب بهبود جریان فتوالکتروشیمیایی در حدود %76 و %28 نسبت به ساختار فقط تودهای نشان میدهد. آنالیز اسپکتروسکوپ آمپدانس الکتروشیمیایی (EIS) نشان میدهد که مقاومت ساختارهای ناهمگون کاهش می یابد و سطح موثر آنها افزایش می یابد.